ازدواج وایکینگ ها و 5 حقیقت جالب درباره آن

وایکینگ ها همیشه جنگجو و اسطوره‌ای به تصویر کشیده شدند اما رسومات ازدواج وایکینگ ها نیز به اندازه جنگاوری‌ آن‌ها جذاب است. در این مقاله، برخی از جذاب ترین آداب و رسوم ازدواج وایکینگ ها را بررسی خواهیم کرد.

آداب و رسوم ازدواج وایکینگ ها چیست؟

مستندات تاریخی نشان می‌دهد ازدواج یکی از رویدادهای فرهنگی مهم در میان وایکینگ ها بوده است. جشن ازدواج در میان این قوم نه تنها سبب یکی شدن عروس و داماد شده بلکه نقطه عطفی برای ایجاد اتحاد میان دو خانواده وایکینگ نیز محسوب می‌شود.

ازدواج وایکینگ ها هفت شبانه روز ادامه داشته و معمولا آن را در طول تابستان برگزار می‌کردند. زمستان‌های برفی و سخت در سرزمین‌های شمالی اروپا، معمولا برگزاری مهمانی‌های طولانی و بزرگ را غیر ممکن می‌ساخت.

ازدواج در میان وایکینگ ها توسط پدر و مادر دختر و پسر ترتیب داده شده و معمولا با دلایل سیاسی و یا اقتصادی صورت می‌گرفت. از طرفی، ازدواج برای وایکینگ ها مقدمه فرزند آوری بود. هرچه تعداد فرزندان یک خانواده بیشتر بود، می‌توانستند بر روی زمین‌های گسترده‌تری کشاورزی کرده و در نتیجه ثروت و قدرت بیشتری داشته باشند.

ازدواج وایکینگ ها در روز فریگا

ازدواج وایکینگ ها همیشه در روز جمعه (روز فریگا) برگزار می‌شد. روز جمعه در میان این قوم به نام فریگا، الهه ازدواج، عشق و باروری شناخته می‌شود. فریگا همسر اودین، یکی از خدایان اصلی سرزمین‌های اسکاندیناوی بود و به عنوان نمادی از خرد، شفا، جادو، جنگ، شعر و مرگ نیز شناخته می‌شد.

وایکینگ ها روزهای هفته را بر اساس خدایان‌شان نام گذاری کرده بودند و بدین ترتیب، روز جمعه برای آن‌ها زمانی مقدس برای برگزاری جشن ازدواج محسوب می‌شد.

البته فریگا تنها الهه حاضر در مراسم ازدواج وایکینگ ها نیست. آن‌ها تلاش کرده نماد‌هایی از اودین و پسرش ثور را نیز در عروسی خود وارد کنند و بدین ترتیب برای زندگی تازه عروس و داماد، طلب برکت می‌کردند.

عروس‌های وایکینگ چگونه آماده می‌شوند؟

عروس به همراه دوستان و اقوامش برای مراسم ازدواج آماده می‌شود. در این مراسم، تنها زن‌های متاهل از جمله مادر و خواهران متاهل عروس اجازه حضور داشتند. آن‌ها به عروس کمک می‌کردند تا حمام کند. وایکینگ ها به بهداشت و تمیزی بسیار اهمیت داده و حمام عروس پیش از روز عروسی، مراسمی ‌مهم محسوب می‌شد.

یکی دیگر از رسومات ازدواج وایکینگ ها این است که هدبندی تحت عنوان کرانسن را بر روی موهای عروس می‌بندند. این هدبند نماد باکرگی بوده و در روز جشن، با تاج عروس جایگزین می‌شود. در پایان مراسم، عروس و داماد هدبند کرانسن را برای روز ازدواج فرزند دختر خود نگه می‌داشتند.

جالب است بدانید که عروس‌های وایکینگ معمولا لباس‌های رنگارنگ را برای این روز مهم انتخاب می‌کردند. به بیان دیگر، عروس‌های وایکینگ با لباس‌های کاملا سفید در مهمانی ظاهر نمی‌شدند.

رنگ قرمز در میان وایکینگ ها بسیار محبوب است و اکثر عروس‌های وایکینگ، لباس‌هایی روشن با تم قرمز را انتخاب می‌کردند. با این حال، عروس‌ها مجاز بودند لباس‌هایی به رنگ آبی، سبز و زرد را نیز برای روز عروسی خود انتخاب کنند.

عروسی به سبک وایکینگ ها: تعویض حلقه و شمشیر

شمشیر در میان وایکینگ ها اهمیت بسیار زیادی دارد، از این رو رد و بدل کردن شمشیر از مهم‌ترین رسومات ازدواج وایکینگ ها می‌باشد. در روز عروسی، عروس و داماد علاوه بر رد و بدل کردن حلقه، شمشیرهای خود را نیز تعویض می‌کنند. این شمشیر در واقع شمشیر خانوادگی عروس و داماد است که به صورت نمادین منتقل می‌شود.

وایکینگ ها معتقدند این کار نمادی از منتقل شدن حفاظت و امنیت میان دو خانواده است که اتحاد میان آن‌ها را نشان می‌دهد. حلقه‌های ازدواج عروس و داماد بر روی دسته‌های شمشیر قرار گرفته که پس از تبادل شمشیرها، حلقه‌ها نیز رد و بدل می‌شوند.

در میان وایکینگ ها، تبادل حلقه‌ها از اهمیت کمتری برخوردار است اما آن‌ها نیز معتقد بودند تبادل حلقه می‌تواند نمادی از اتحاد میان زوجین باشد.

آداب و رسوم ازدواج وایکینگ ها: بستن دست عروس و داماد

یکی دیگر از رسومات ازدواج وایکینگ ها بستن دست عروس و داماد به یکدیگر در طول مراسم ادای خطبه عقد است. بستن دستان عروس و داماد به یکدیگر، رسمی ‌است که نه تنها در میان وایکینگ ‌ها بلکه در سایر اقوام تاریخی دنیا نیز دیده می‌شود.

به نظر می‌رسد این رسم ابتدا در میان ملت‌های باستانی رواج داشته و پس از آن به نقاط مختلف اروپا رواج پیدا کرده است. برای مثال بستن دست عروس و داماد از رسومات ازدواج در ایرلند نیز می‌باشد.

وایکینگ ‌ها به هنگام مراسم عقد، دستان عروس و داماد را با چند رشته طناب به یکدیگر می‌بندند. آن‌ها این کار را نمادی از اتحاد و یکی شدن عروس و داماد می‌دانند.

آداب و رسوم ازدواج وایکینگ ها: دزدیدن شمشیر از قبر اجداد

همان طور که عروس خود را برای این روز مهم آماده می‌کند، داماد نیز به همراه خانواده و دوستانش، مراسمی‌‌ را تحت عنوان دزدیدن شمشیر به جا می‌آورد!

پیش از این مراسم، ساقدوش‌ها و دوستان داماد، شمشیر وی را در قبر یکی از اجداد داماد پنهان کرده و داماد در طی این مراسم، شمشیر خود را پیدا می‌کند. وایکینگ‌ها معتقدند این مراسم نمادی از مرگ دوران کودکی و ورود داماد به دوران بزرگسالی است.

از مقاله “ازدواج وایکینگ ها و 5 حقیقت جالب درباره آن” راضی بودید؟